Mahfi Eğilmez – 25.11.2015
Türkiye Yatırımcı İlişkileri Derneği (TÜYİD), Türkiye’nin önde gelen 60 kuruluşunun üyesi olduğu bir dernek. Yatırımcı ilişkilerini dünya standartlarına taşımak, halka açılma ve yatırımcı ilişkileri konusunda çalışmalar yapmak, bu konularda kurumları bilgilendirmek, yatırımcı ilişkileri alanında uzman yetiştirmek gibi görevleri üstlenmiş bulunuyor. (http://www.tuyid.org/tr/show.php?id=33&etkinlikno=388)
24 Kasım 2015 günü 4. TÜYİD Yatırımcı İlişkileri Zirvesi Conrad Otel’de yapıldı. Çeşitli ülkelerden konuşmacıların davet edildiği, geniş katılımlı, bütün gün süren 3 panel sonrasında akşam zirve yemeği ve ödül töreni vardı. TÜYİD yöneticileri, yemek sırasında, çeşitli alanlarda ödül verdi. Bu ödüller içinde ‘yılın ekonomi köşe yazarı’ ödülü de bana verildi. Ödül töreni öncesinde bana gönderilen yazıda derneğim yatırımcı ilişkileri profesyonelleri arasında yaptığı anket sonucunda yatırımcı ilişkileri profesyonellerinin beni ‘en çok izlenen ekonomi köşe yazarı’ olarak seçtikleri ve bunun sonucu olarak da dernek tarafından ‘yılın ekonomi köşe yazarı’ olarak belirlendiğim ifade ediliyordu.
Şimdiye kadar çeşitli ödüller aldım ama önce alamadığım bir ödülle ilgili bir anımı paylaşayım. 1997 yılının Temmuz ayında Hazine Müsteşarlığına atandım. İşe başlar başlamaz, gerek Hazine’deki gerekse Planlama ve Merkez Bankası’ndaki arkadaşlarla birlikte yapısal reformlar konusunda ekonomi bürokrasisinin yapabileceği şeylerin hemen hepsini yaptık. Dönemin çok popüler bir ekonomi dergisi her ay iş insanları ve finans yöneticileri arasında bir anket yapıyor ve ayın başarılı kişilerini onların oylarıyla belirliyordu. Bendeniz ayın bürokratı dalında Temmuz ayından Aralık ayına kadar açık ara önde gittim. Benden sonra gelenlerle aramda neredeyse 5 – 6 kat fark vardı. Normal olarak yılsonunda da yılın bürokratı seçilmem gerekiyordu. Ben, bürokrat olarak verdiğim düzenleme sözlerini tutmuş, arkadaşlarımla birlikte, ekonomi bürokrasisine düşen adımları atmıştım, ama siyasetçiler kendilerine düşen yapısal reform adımlarını atmıyorlardı. O nedenle o görevde daha fazla durmamın anlamı kalmadığını düşünerek Aralık ayında istifa ettim. Sonuç olarak aylarca en başta gittiğim anketlerde birden adım silindi ve benden çok geride olan bir arkadaş yılın bürokratı seçildi. Benim için hoş ama bir o kadar da hüzünlü bir ders oldu bu. Anketi yapanlar ve katılanlar ya hükümetin tepkisinden korkarak veya benim istifama kızdıkları için beni yılın bürokratı seçmemişlerdi. Oysa asıl o zaman beni yılın bürokratı seçmeleri gerekirdi. Çünkü o günden beri Türkiye yapısal reformları yapamıyor. Beni, uğruna istifa ettiğim, yapılamayan yapısal reformlar nedeniyle yılın bürokratı seçselerdi, bu, siyasetçiler için bir ders olabilir ve belki yapısal reformların bir bölümü yapılmış olurdu.
Geçmişte çeşitli üniversite ve okullardan, Radikal Gazetesinde yazdığım yazılar dolayısıyla ‘yılın ekonomi köşe yazarı’ veya ‘en iyi iktisatçı’, çeşitli dernek ve kurumlardan, NTV ve CNBCe’de yaptığımız ortak programlardan dolayı ‘en iyi ekonomi programı’ ödülü gibi adlarla birkaç kez ödül aldım. Ama bir köşem olmadığı halde, bloğumda kendime yazdığım yazılarla ‘yılın ekonomi köşe yazarı ödülü’ alacağım doğrusu pek aklıma gelmezdi. Köşem olmadığı ve üstelik kendime yazdığım halde blog yazılarımla bu ödülü almamın yarattığı ironi, bu ödülü benim açımdan çok daha anlamlı ve değerli kılıyor. Köşesi olmayan bir blog yazarı olarak ‘yılın ekonomi köşe yazarı’ seçilmemin, köşesi olan köşe yazarlarını kıskandıracağının da farkındayım.
Bu bloğu siz okurlar, izleyenler, yorum yapanlar bu noktaya taşıdınız. Sizlerin ilgisi olmasaydı bu blog buralara yükselemezdi. Ben de bir köşem olmadığı halde ‘yılın ekonomi köşe yazarı’ seçilemezdim. Onun için bu ödülü sizlere armağan ediyorum. Teşekkür ederim.