Uygarlık tarihi M.Ö. 3000’lerden bu yana pek çok İmparatorluğa şahit oldu. Bununla birlikte, Orta Çağ’ın ilk döneminden itibaren yerel, bölgesel bir hakimiyet modeli olan derebeyliğinin güç kazanma süreci üzerinde zihin yorulması gereken bir süreçtir. Derebeyliği feodalizme dayanıyordu. Feodalizm özünde yerel ve bölgesel bir sömürü düzeniydi. Avrupa’dan Orta Doğu’ya, feodalizm hakim olduğu geniş bir coğrafyada önemli bir servet birikimini de tetikledi. Söz konusu servet birikimi ise, monarşiyi ve kıtalar boyutunda bir sömürü düzeni olan emperyalizmi kurumsallaştırdı. Emperyalizm 18. Yüzyıl’ın başlarıyla birlikte yükselirken, siyasi ve askeri gücün yanı sıra, ekonomik güçle de derinleşmeliydi. Anlamı, sömürgeciliğin endüstrileşmesiydi. 1. ve 2. Sanayi Devrimi ile birlikte, kapitalizm sömürgeciliği küresel bir etaba taşıdı.
Uygarlığın beşiği olan Orta Doğu, emperyalizmin derin oyunları ve sömürgeciliğin en vahşi operasyonları ile 150 yıldır yangın yeri. 19. ve 20. Yüzyıl, dünya savaşlarının ve 1. Soğuk Savaş döneminin etkisi altında, kapitalizmin askeri-sınai kompleksle derinleşme dönem oldu. Liberalizm ve neo-liberalizm ise, vahşi kapitalizmin dünyayı etkisi altına almasını sağlayan fikirsel alanı oluşturdu. 1. Soğuk Savaş dönemi 1980’lerle birlikte çözülme sürecine girince, neoliberal anlayış ‘Küreselleşme 2.0’ı devreye aldı. 21. Yüzyıl’a yeni nesil sömürgecilik yaklaşımı olan Küreselleşme 2.0’la girdik. Yeni nesil sömürgecilik olan Küreselleşme 2.0’ın vazgeçilmez sacayağı ise ‘dijital feodalizm’ oldu. Düşünce dünyasının önemli isimleri, ABD gibi gelişmiş ülke vatandaşlarının Google, Amazon ve Meta gibi ‘dijital derebeyleri’ne adeta tapındıkları feodal bir kültürde birer ‘köle’ haline geldiklerini de ifade etmekteler.
Yazının devamı için TIKLAYINIZ!
