Arthur Cecil Pigou Kısaca Hayatı
Clarence ve Nora Pigou’nun en büyük oğlu olarak 1877 yılında İngiltere’de, Isle of Wight’da dünyaya gelmiştir. Babası emekli bir subay, annesi İrlandalı bir memur ailesinin kızıydı. Okulda gösterdiği üstün başarıları nedeniyle, 20 yaşına geldiğinde Cambridge’deki ünlü King’s College’dan bir burs kazanmıştır. Burada tarih ve aralarında ekonominin de bulunduğu ahlâk bilimleri üzerinde eğitim görmüştür. Geçirdiği bir kalp rahatsızlığı sonucunda 1959 yılında hayatını kaybetmiştir.
Eğitim Hayatı
Newlands House okulunda okurken Harrow Lisesi’nden burs kazanmış ve okulun ilk başkanı seçilmiştir. Buradaki ekonomi topluluğuna onun onuruna Pigou Topluluğu adı verilmiştir. 1896’da Cambridge’teki Kings College’da tarih eğitimi almıştır. Yüksek öğrenimini Cambridge Üniversitesi’nde, King’s College’da tamamlamıştır. Önceleri tarih, felsefe ve ahlak ile ilgilenmiş, eğitiminin üçüncü yılında ekonomiye yönelmiş, Alfred Marshall’dan eğitim görmüş, onun en iyi öğrencilerinden biri olarak anılmıştır. 1899’da Chancellor’s Gold Medal ödülünü, 1901’de Cobden ve Burney ödüllerini ve 1903 yılında ise Adam Smith ödüllerini kazanmıştır. 1901 yılında ekonomi alanında dersler vermeye, 1902’de King’s College’da göreve başlamıştır. 1908 yılında Cambridge Üniversitesi’nde Politik Ekonomi alanında profesörlük ünvanını almış ve 1943 yılına kadar buradaki görevine devam etmiştir. Otuz yılı aşkın bir süre zarfında Piero Sraffa, Joan Robinson ve John Hicks gibi birçok iktisatçıya hocalık yapmıştır. Hayatı boyunca hocası olan Marshall’ın fikirlerini geliş- tirmeye ve netleştirmeye uğraşmıştır. 1912 yılında en önemli kitabı sayılan “Wealth And Welfare” yayınlanmıştır. 1920 yılında bu kitap, daha da genişletilerek “The Economics Of Welfare” olarak yeniden yayınlanmış, buu çalışmalarıyla refah ekonomisinin temellerini atmıştır. Pigou 1943’te emekliye ayrılmıştır.
İktisada Yaptığı Katkılar
Pigou, mal üretiminin çevre üzerindeki muhtemel olumsuz etkilerini anlayan ilk iktisatçıdır. Marshall’ın dışsallıklar kavramını genişletmiştir. Negatif dışsallıkların vergilendirilmesi, pozitif dışsallıkların sübvanse edilmesi gerektiğini savunmuştur. Ayrıca refah ekonomisinin gelişmesi üzerinde önemli katkıları bulunmaktadır. Refah ekonomisinin yanı sıra, endüstriyel dalgalanmalar, işsizlik, kamu maliyesi ve milli gelir hesaplamaları üzerine de önemli çalışmaları bulunan Pigou, genel olarak Keynesyen makro ekonomi eleştirmenidir. İktisat literatüründeki asıl etkisini istihdam üzerindeki “Pigou Etkisi” adıyla bilinen çalışmasıyla bırakmıştır. Pigou etkisi, özellikle deflasyon dönemlerinde, reel servetteki artışın tüketimi artırması nedeniyle çıktı ve istihdamın uyarılmasını ifade etmektedir. Pigou, ekonomik durgunluk dönemlerinde konjonktür politikası açısından önlemlerin alınmasına taraftar olduğunu belirttiği yazılarının aksine, Büyük Buhran döneminde devletin istihdam programlarına karşı gelmiştir. Pigou bir piyasa ekonomisti olarak, piyasa mekanizmasının uzun vadede ekonomik dengeye eğilim göstereceğine ve tam istihdamı sağlayacağına inanmıştır. Bunun da önkoşulu, ücretlerin söz konusu ekonomik duruma uygun olarak esnek olmasıydı. Buna uygun olarak istihdamın düşük olduğu dönemlerde ücret ve fiyat düzeyi düşmeliydi ve böylelikle toplam ekonomik talebin, üretimin ve istihdamın canlanması için gerekli koşullar sağlanmalıydı. Son yapıtı Lapses From Full Employment (Tam İstihdamda Hatalar) 1945’te piyasaya çıkmıştır.
Eserleri
“Servet ve Refah, İstihdam Hacmi ve Ücret Değişimleri Arasındaki İlişki” gibi çalışmalarıyla iktisat biliminin unutulmazları arasında yer almıştır.