2020’den, ‘Kovid-19’ küresel virüs salgınından bu yana, dünyanın önde gelen 40 ülkesi ağır bir ‘dayanıklılık testi’nden geçiyor. İki siyah kuğu, ‘Kovid-19’ ve ‘Rusya-Ukrayna Savaşı’ sanki dünyayı yeterince ağır bir sınamadan geçirmemiş gibi, Orta Doğu’daki savaş hali ve Filistinlilerin maruz kaldığı soykırım küresel ekonomi-politik sistem ve temsil eden uluslararası çok taraflı teşkilatların tümüne ciddi bir saygınlık kaybı yaşattırdı. Mevcut tablo yetmezmiş gibi, küresel güç merkezleri arasında artan gerginlik, Asya-Pasifik ile Atlantik arasında, Küresel Güney ile Küresel Kuzey arasında derinleşen rekabetin tetiklediği ticaret savaşları 2024’de tüm dünyayı yorduğu gibi, 2025’de de yormaya devam edecek.
Mevcut küresel ekonomi-politik iklimin önde gelen ekonomilerinin bütününü ‘güçsüzleştirici’ bir etkisi söz konusu. Bu nedenle, ‘güçsüzleştirici’ iklime karşı önde gelen 40 ekonominin tümü kendini güçlü kılacak arayışlar içerisinde. Kritik sektör ve alanlarda ‘stratejik otonomi’yi derinleştirmek, enerji dönüşümünü ve dijital dönüşümü ivmelendirmek, küresel iklim krizine karşı hazırlıklı olmak önde gelen her ülkenin temel öncelikleri gibi. Ancak, söz konusu temel öncelikleri ciddi bütçe açığı ve kamu borç stoku sorunları ile yönetmek zorunda olan pek çok gelişmiş ve gelişmekte olan ekonomi söz konusu. Bu nedenle, zorluklar derinleştikçe ekonomilerinde ihtiyaç duydukları esneme payı, hareket alanı pek çok ekonomi için ciddi manada daralmış durumda. Türkiye ise tersine, esneklik payı, hareket alanı hayli geniş ender ülkeler arasında yer alıyor.
Yazının devamı için TIKLAYINIZ!
