5Mart 1946’da başlayıp 25 Aralık 1991’de sona eren 1. Soğuk Savaş dönemi, batı ve doğu bloğu, ABD ve Sovyetler Birliği arasında ağır çekişmelere ve sıcak çatışmalara sahne olmuştu. 1. Soğuk Savaş Dönemi’nin özü askeri imkan ve kabiliyetlere, sert güce dayalı, teknolojik rekabete dayalı (nükleer güç, bilgisayar ve uzay) bir rekabet dönemiydi. ‘Yumuşak Güç’ ön planda olan bir başlık değildi. Kamu diplomasisi, spor diplomasisi ve kültürel diplomasi gibi sacayakları olan yumuşak güç alanı, 1. Soğuk Savaş döneminde ABD sinema endüstrisinin doğu bloğunu şeytanlaştırdığı filmlere dahi indirgendi bir dönem. Açıkçası, doğu bloğunun bu filmlere malzeme sağlayacak anti demokratik, insan haklarına aykırı uygulamaları zaman zaman Ülkemizi ve Milletimizi üzen insanlık trajedilerini de gündeme getirdi.
Günün sonunda, 1. Soğuk Savaş’ın genel atmosferi ‘yumuşak güç’ unsurlarının yeterince devrede olabileceği bir dönemi temsil etmedi, edemedi, Buna karşılık, 2020’den bu yana küresel güç merkezleri arasında giderek derinleşen jeopolitik ve jeoekonomik gerginlik ve çatışmaların tetiklediği 2. Soğuk Savaş dönemi ‘yumuşak güç’ kavramını ilkinden daha stratejik ve kritik noktaya taşıyor. 1. Soğuk Savaş’ın yumuşak gücü etkin kullanan ülkeleri olarak ABD, Birleşik Krallık, Fransa, Japonya gibi G7 ekonomileri arasında, bu dönemde iki ülke açık ve net ‘yumuşak güç’ boyutunda önemli bir inandırıcılık kaybı yaşamaktalar: ABD ve Fransa. Buna karşılık, Türkiye yüzyıllardır ‘yumuşak güç’ alanındaki başarı ve becerilerini 21. Yüzyıl’da yepyeni bir seviyeye taşımakta; Afrika’dan Güney Doğu Asya’ya, Latin Amerika’dan Avrasya’ya.
Yazının devamı için TIKLAYINIZ!
